«Ο μισθός δεν φτάνει ούτε για τα τρόφιμα»

Έρευνα- σοκ της VΡRC δείχνει ότι 1 στους 5 Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το 23% κάνει οικονομία στο φαγητό

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ματίνα Ηρειώτου, Γιώργος Χάτσιος, Θόδωρος Νικολάου, Γιώργος Αράπογλου, Πέλλη Γιακουμή

«Τον χειμώνα κάνω όσο μπορώ οικονομία στη θέρμανση, πληρώνω με δυσκολία τα κοινόχρηστα και τρέμω μην αρρωστήσω, γιατί δεν έχω ούτε πεντακόσια ευρώ στην άκρη για να πληρώσω έναν γιατρό».

O κ. Κωνσταντίνος Μόσχου, 58 ετών, ζει με επίδομα 315 ευρώ τον μήνα από την Πρόνοια. Κατοικεί σε ένα μικρό διαμέρισμα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και διασκεδάζει συζητώντας με συνομηλίκους του στα παγκάκια της Πλατείας Αριστοτέλους, αφού έστω και ο ελληνικός καφές στο καφενείο είναι πολυτέλεια. Όπως ο κ. Μόσχου, φτωχοί είναι 1 στους 5 Έλληνες, ενώ και για μεγάλο ποσοστό των υπολοίπων το ύψος των αποδοχών αποδεικνύεται δυσανάλογα μικρό με το κόστος ζωής. Είναι χαρακτηριστικό ότι 1.234.000 άνθρωποι δεν έχουν καν την οικονομική δυνατότητα για να εξασφαλίσουν επαρκή θέρμανση στο σπίτι τους (1 στους 7 πολίτες, το 14% των Ελλήνων)!

1,59 εκατ. φτωχοί

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση Οικονομικών και Κοινωνικών Δεικτών για τα Ελληνικά Νοικοκυριά της εταιρείας VΡRC, το 18% των Ελλήνων, δηλαδή 1.590.305 άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αφού δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες με τα εισοδήματά τους.
«Ευτυχώς που έχουμε και τα παιδιά μας που μας βοηθάνε οικονομικά, αφού με 550 ευρώ σύνταξη και οι δύο μας δεν μπορούμε να έχουμε ούτε τα βασικά», λένε ο κ. Κώστας και η κ. Ουρανία Θάνου, συνταξιούχοι. «Κρέας και κοτόπουλο αποτελούν πλέον είδη πολυτελείας και τρώμε λιγότερες από τέσσερις φορές τον μήνα, ενώ προσευχόμαστε συνέχεια να μη μας συμβεί τίποτα έκτακτο», προσθέτουν. Οι συνταξιούχοι, όπως το ζεύγος Θάνου, αναδεικνύονται σε «πρωταθλητές» της φτώχειας- μάλιστα, όπως προκύπτει από την έρευνα, σε ποσοστό 11% υποχρεώνονται να κάνουν περιστασιακές δουλειές για να τα βγάλουν πέρα- όπως και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας στους τρεις ιδιωτικούς υπαλλήλους παίρνουν χρήματα από την οικογένειά τους προκειμένου να καλύψουν τις βασικές ανάγκες διαβίωσης. Πρόκειται για τους εργαζόμενους των 700- 1.000
ευρώ και σύμφωνα με την έρευνα ανέρχονται περίπου σε 550.000 ανθρώπους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Παναγιώτη Θεοδωρακόπουλου, που περιγράφει: «Τα πρωινά δουλεύω στη λαϊκή και τα βράδια ως μπάρμαν για να κερδίσω μετά βίας 1.000 ευρώ. Αναγκαστικά μένω με τους γονείς μου, καθώς δύσκολα ένας νέος μπορεί να ζήσει μόνος του σήμερα. Τα έξοδα μου συνέχεια τρέχουν, ειδικά τώρα που αναγκάζομαι να πληρώνω και τις δόσεις για το αμάξι».

Ζουν με δανεικά

Την ίδια ώρα, βοήθεια από την οικογένεια για την κάλυψη βασικών αναγκών χρειάζεται και παίρνει και 1 στους 5 μισθωτούς στον δημόσιο τομέα (περίπου 171.000 άνθρωποι). Οι δημόσιοι υπάλληλοι με μεσαία εισοδήματα διεκδικούν και αυτοί τον τίτλο του «πρωταθλητή» του δανεισμού. Αυτή η κατηγορία των πολιτών εμφανίζεται να έχει τα υψηλότερα ποσοστά δανείων και καρτών και ταυτόχρονα νιώθει τη μεγαλύτερη πίεση για την αποπληρωμή τους.
Μέσα σ΄ αυτό το περιβάλλον της οικονομικής πίεσης, μεγάλο ποσοστό εργαζομένων, ιδιαίτερα αυτοί που δεν έχουν τη δυνατότητα βοήθειας από την οικογένεια, υποχρεώνονται σε αναζήτηση δεύτερης δουλειάς: 1 στους 5 δημόσιους υπαλλήλους ανήκουν σ΄ αυτή την κατηγορία, ενώ δεύτερη δουλειά κάνει και το 15% των ιδιωτικών υπαλλήλων.
Την ίδια ώρα, 4 στους 10 Έλληνες (41%, δηλαδή 3.622.360 άνθρωποι) δεν διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα έστω για μία εβδομάδα διακοπών τον χρόνο, ενώ περίπου 1 στους 4 κάνει περικοπές ακόμη και στο φαγητό: σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 23% των Ελλήνων, δηλαδή 2.032.056 άνθρωποι δεν διαθέτουν τα χρήματα για να εξασφαλίσουν στο τραπέζι τους κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι κάθε δεύτερη μέρα. Όταν προκύπτουν έκτακτα έξοδα, για τα νοικοκυριά σφίγγει ακόμη περισσότερο η θηλιά των καρτών και των δανείων, αφού σε ποσοστό 39% (περίπου τριάμισι εκατομμύρια άνθρωποι) δεν μπορούν να καλύψουν έκτακτες αλλά ανελαστικές δαπάνες.

Πηγη εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ