Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

«Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»

Μία γραμμή συνδέει τη δολοφονία του Διομήδη Κομνηνού, από το χουντικό Ντερτιλή, πριν από 35 χρόνια, με αυτήν του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον «ειδικό φρουρό» το Σάββατο. Μια γραμμή ευθεία, που περνάει από την ίδρυση των ΜΑΤ (έργο του Καραμανλή), στις αύρες του 1980 και τις δολοφονίες των Κουμή και Κανελλοπούλου, στη δολοφονία του Καλτεζά το 1985, στο αλήστου μνήμης «Εσείς είστε το κράτος» του Μητσοτάκη προς τους αστυνομικούς, για να καταλήξει στις πρόσφατες τιμωρίες ατιμωρησίας για τη διαβόητη ζαρντινιέρα. Κι η ευθεία αυτή δικαιώνει την άποψη που έχουμε εκφράσει και πρόσφατα πως η Χούντα, ουσιαστικά, ακόμα δεν έχει πέσει.

Υπάρχουν σατανικές συμπτώσεις που κάνουν τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου να μοιάζει με εκείνη του Κομνηνού, από τη Χούντα, 35 χρόνια πριν. Ο Ντερτιλής, τότε, στρατιωτικός. Σήμερα, στην πρόσληψη των «ειδικών φρουρών», θεωρείται προσόν η στρατιωτική θητεία στις Ειδικές Δυνάμεις. Το να θεωρείς κάποιον που έκανε σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση, κατάλληλο για αστυνομικό, είναι ένα βήμα πριν κατεβάσεις το στρατό στο δρόμο. Κοινή συνισταμένη, το νταηλίκι. Και πιο εξοργιστική ομοιότητα, η καλλιεργημένη ατιμωρησία.

Επειδή λοιπόν δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους υφιστάμενους μηχανισμούς, αφού σε όλα τα προηγούμενα περιστατικά οι ένοχοι πέσανε στα μαλακά, προτείνουμε στον κρατικό μηχανισμό να θεσπίσει ένα νέο βραβείο, το βραβείο Ντερτιλή το οποίο θα απονέμει τακτικά στα όργανα εκείνα τα οποία ενσαρκώνουν το νταηλίκι και το θράσος απέναντι στους πολίτες, αξίες που πιστά έχει αναδείξει το καθεστώς της μεταπολίτευσης, από την ίδρυση των ΜΑΤ και εντεύθεν.

Αφού χάθηκαν τα προσχήματα, ας πέσουν και οι μάσκες.

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Γιάννης Ρίτσος: 1η Μάη 1909 - 11 Νοέμβρη 1990


















1. Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,

αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,

αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,

αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο (...)

4. Το χέρι τους είναι κολλημένο στο ντουφέκι

το ντουφέκι είναι συνέχεια του χεριού τους

το χέρι τους είναι συνέχεια της ψυχής τους -

έχουν στα χείλια τους απάνου το θυμό και έχουνε

τον καημό βαθιά - βαθιά στα μάτια τους

σαν ένα αστέρι σε μια γούβα αλάτι.

5. Οταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο

όταν χαμογελάνε, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τα άγρια

γένια τους

όταν κοιμούνται, δώδεκα άστρα πέφτουν απ' τις άδειες τσέπες τους

όταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα

με σημαίες και με ταμπούρλα.

(«Ρωμιοσύνη»)

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

SALVADOR ALLENDE

Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε έδωσε τη ζωή του για τη Χιλή, την πατρίδα του. Ιδρυτής του Χιλιανού Σοσιαλιστικού Κόμματος, βουλευτής από τα 28 του, ένας φωτισμένος νεαρός αστός που ακούραστος γύρισε ολόκληρη την χώρα του, για να ακούσει, να συζητήσει, να πείσει.

Στις 4 Νοεμβρίου του 1970 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Με έναν σχεδόν εμμονοληπτικό σεβασμό στην Δημοκρατία και τους θεσμούς, αφιέρωσε την ίδια την ύπαρξη του στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της πατρίδας του.

Η αγάπη του για την Δημοκρατία

Η ανάληψη της εξουσίας από τον Αλιέντε ήταν ένα γεγονός πιο ανατρεπτικό και από το πρόσφατο "χαστούκι" της κουβανικής Επανάστασης. Ένας ποταμός αμερικανικών δολλαρίων ξοδεύτηκε για την αποσταθεροποίηση της χώρας, για την οργάνωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Για τον Αλιέντε οι δημοκρατικοί κανόνες ήταν απαραβίαστοι. Έπρεπε να πολεμήσει τους αντιπάλους του με νόμιμα μέσα, να κερδίσει χρόνο για να πείσει τον κόσμο. Πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για τον σεβασμό του νόμου, γι ατην Δημοκρατία.

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1973 το στρατιωτικό πραξικόπημα του Αουγούστο Πινοσέτ άλλαξε την ιστορία της χώρας. Ο Αλιέντε λίγες ώρες μετά το πραξικόπημα έκανε διάγγελμα προς τον χιλιανό λαό και αμέσως μετά αυτοκτόνησε. Η Χιλή μπήκε σε ένα βαθύ φασιστικό σκοτάδι που κράτησε πάνω από 17 χρόνια.

Ίσως αυτή είναι η τελευταία μου ευκαιρία να σας μιλήσω.

Η Αεροπορία βομβάρδισε τους πύργους αναμετάδοσης του Ράδιο Πορτάλες και του Ράδιο Κορπορασιόν. Τα λόγια μου δεν εκφράζουν πίκρα αλλά απογοήτευση. Ας αποτελέσουν την ηθική καταδίκη για αυτούς που καταπάτησαν τον όρκο τους. Είναι στρατιώτες της Χιλής. Ηγήτορες. Ο Ναύαρχος Μερίνο, αυτοδιορισμένος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων και ο κύριος Μεντόζα,αυτοδιορισμένος Γενικός Διευθυντής της Αστυνομίας, ένας κόλακας ο οποίος μέχρι χθες υποκρινόταν πίστη και αφοσίωση στην κυβέρνηση.
Αντιμετωπίζοντας αυτά τα γεγονότα, δηλώνω στους εργάτες. Δεν θα παραιτηθώ!

Είναι μια ιστορική στιγμή και θα πληρώσω με τη ζωή μου για την αφοσίωση του λαού μου. Είμαι βέβαιος πως οι σπόροι που φυτεύθηκαν στις αξίες συνείδησης εκατομμυρίων Χιλιανών, θα καρπίσουν. Αυτοί έχουν την εξουσία, αυτοί είναι οι κατακτητές.

Όμως ούτε το έγκλημα, ούτε η βία μπορούν να διακόψουν την κοινωνική εξέλιξη. Η ιστορία είναι δική μας, η ιστορία γράφεται από τους λαούς. Εργάτες της πατρίδας μου, επιθυμώ να σας ευχαριστήσω για την διαρκή σας αφοσίωση για την εμπιστοσύνη σας σε έναν άνθρωπο που απλώς εξέφρασε τη μακρόχρονη αναμονή σας για δικαιοσύνη.

Που υποσχέθηκε να τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους και έτσι έπραξε.

Αυτην την καθοριστική στιγμή, με αυτά τα τελευταία μου λόγια, σας καλώ να διδαχθείτε από αυτό το μάθημα. Το ξένο κεφάλαιο, η ιμπεριαλιστική εξουσία, μαζί με τη ντόπια αντίδραση, καλλιέργησαν το κατάλληλο κλίμα που επέτρεψε στις Ένοπλες Δυνάμεις να διαρρήξουν την παράδοση που δίδαξε ο Στρατηγός Σνάιτερ και συνέχισε ο διοικητής Αράγια, θύματα και οι δύο του ίδιου τμήματος της κοινωνίας που σήμερα περιμένει την ξένη χείρα βοηθείας να το οδηγήσει στην εξουσία και στην υπεράσπιση του πλούτου και των προνομίων του.

Απευθύνομαι ξεχωριστά στις ταπεινές γυναίκες της πατρίδας μας, στους αγρότες που μας πίστεψαν. Στους εργάτες που δούλεψαν παραπάνω, στις μητέρες που αισθάνθηκαν το ενδιαφέρον μας για τα παιδιά τους.

Στους επαγγελματίες πατριώτες, αυτούς που παρανομούσαν με την υποστήριξη των επαγγελματικών ενώσεων, των ταξικών ενώσεων, για να επωφεληθούν από τα προνόμια που παρέχει η καπιταλιστική κοινωνία.

Απευθύνομαι στους νέους της Χιλής, σε αυτούς που τραγουδούσαν, που μετέφεραν την χαρά τους και το αγωνιστικό πνεύμα. Μιλάω στους ανθρώπους, στους εργάτες, στους αγρότες, στους διανοούμενους.

Σε αυτούς που πρόκειται να διωχθούν, γιατί ο φασισμός εδώ και λίγες ώρες είναι παρών με τρομοκρατικές επιθέσεις, ανατινάζοντας γέφυρες, κόβοντας τις σιδηροδρομικές γραμμές, καταστρέφοντας αγωγούς πετρελαίου και αερίου, μπροστά στα μάτια αυτών που είχαν το καθήκον να επέμβουν, αλλά αποδείχθηκαν συνεργοί σιωπώντας.
Η ιστορία θα τους κρίνει. Ο Ραδιοσταθμός του Ράδιο Μαγκαλιάες θα σιγήσει, η ήρεμη φωνή μου δεν θα φτάνει στα αυτιά σας.

Δεν πειράζει, θα εξακολουθείτε να με ακούτε. Θα εξακολουθώ να βρίσκομαι κοντά σας, τουλάχιστον η ανάμνηση μου. Θα με θυμάστε ως έναν άξιο άνδρα, αφοσιωμένο στο έθνος του. Ο λαός πρέπει να αμυνθεί όχι να θυσιαστεί. Να αρνηθεί την υποταγή, την ταπείνωση, την απώλεια των ηθικών αξιών.

Εργάτες της πατρίδας μου. Πιστεύω στην Χιλή και το πεπρωμένο της. Ότι θα ξεπεράσουμε αυτές τις πικρές, γκρίζες ώρες της προδοσίας. Ότι όπως γνωρίζετε, αργά η γρήγορα οι μεγάλες λεωφόροι θα ξανανοίξουν και ο ελεύθερος άνθρωπος θα τις διαβεί για να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία.

Ζήτω η Χιλή! Ζήτω ο Λαός! Ζήτω οι εργάτες!

Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια. Είμαι σίγουρος πως η θυσία μου δεν είναι μάταια. Έχω την βεβαιότητα πως θα αποτελέσει τουλάχιστον ένα ηθικό μάθημα για την καταδίκη των κακούργων, των προδοτών, των επιόρκων.

Τρίτη 12 Αυγούστου 2008

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...





Σαράντα χρόνια κλείνουν αύριο, Αλέκο, από τη μέρα εκείνη που, μαζί με λίγους συναγωνιστές σου, προσπάθησες να κάνεις αυτό που κανείς δεν σκέφτηκε: να σκοτώσεις τον τύραννο. Ήταν η αρχή ενός δύσκολου αγώνα...

Αλήθεια, Αλέκο, τι κι αν έπεσε η Χούντα; Όλα τη θυμίζουν. Μπορεί να μην έχουμε ΕΑΤ, έχουμε όμως τα ΜΑΤ. Έχουμε εξουσία που αγοράζει κάθε καινούργιο μαραφέτι στους αστυνομικούς για να «μας φυλάνε» καλύτερα. Κι αν οι συνταγματάρχες είχαν την αλαζονεία της ατιμωρησίας, σήμερα έχουμε μια δικαιοσύνη που στέλνει τις υποθέσεις των πολιτικών στο αρχείο. Δεν έχουμε λογοκριτές, άλλωστε είναι άχρηστοι. Ελάχιστοι δημοσιογράφοι θα μας ενημέρωναν για πράγματα, που θα δυσαρεστούσαν τα αφεντικά τους. Και αν δεν έχουμε χαφιέδες που να κοιτάζουν να κάτσουμε καλά, έχουμε κομματικούς στρατούς στο συνδικαλισμό, οι οποίοι αδιαφορούν για τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων και των φοιτητών. Τους φτάνει να φέρνουν καλά ‘νούμερα’ στο κόμμα τους. Κι όπως η Χούντα διατηρούσε ένα Κοινοβούλιο-παρωδία (‘συμβουλευτική’), η... κομματική πειθαρχία κι οι στημένοι καυγάδες έχουν απαξιώσει το θεσμό ακόμα χειρότερα.

Ποια η διαφορά με τη Χούντα λοιπόν; λένε οι γελοίοι θαυμαστές του τυράννου. Την πάσα θα πάρουν τότε οι πολιτικάντηδες, οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσει αυτά τα προβλήματα, για να μιλήσουν, γενικώς και αορίστως, για τις αρετές της Δημοκρατίας, μέχρι να σκυλέψουν ολοκληρωτικά τον όρο.

Όπως καταλαβαίνεις, Αλέκο, κι οι δυο μεριές, ανήκουν στον ίδιο θλιβερό θίασο: και οι μεν και οι δε, προσπαθούν να σε βγάλουν μαλάκα!

Λες και γι’ αυτό χάρισες τα νιάτα σου, για μια Πολιτική χωρίς τους Πολίτες. Λες κι ο πολιτικός λόγος γράφεται από ξύλο, κι όχι με αίμα, όπως τα ποιήματα που έγραφες στο κελί σου.

Γι’ αυτό λοιπόν, ελάχιστοι αναφέρονται σε σένα, γι’ αυτό προσπαθούν να σε ξεγράψουν από την Ιστορία κι από τη Μνήμη. Κι όπως ξέρεις, κανείς δεν κλωτσάει έναν ψόφιο σκύλο. Κι αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη πως ζεις Αλέκο! Ζεις, γιατί όλοι προσπαθούν να σε ξεχάσουν!

Να σε ξεχάσουν όταν έλεγες πως «η ελευθερία είναι καθήκον, περισσότερο από δικαίωμα είναι καθήκον». Να ξεχάσουν όταν μας ρωτούσες κατάματα «σε τί ωφελεί να αγωνίζεσαι για την ελευθερία αν όταν υπάρχει λίγη ελευθερία δεν τη χρησιμοποιήσεις για να κάνεις πολιτική;». Και, πάνω από όλα, προσπαθούν να ξεχάσουν πως αυτά, δεν τα είπες μόνο, αλλά τα έκανες πράξη.

Πάλεψες ενάντια σε πολλά, Αλέκο. Αλλά, πέρα από τους χαφιέδες, τα βασανιστήρια, τους ΕΣΑτζήδες, είχες να αντιμετωπίσεις κι έναν πολύ χειρότερο εχθρό: την αδιαφορία και την απάθεια του λαού στον αγώνα για τη δημοκρατία. Του ίδιου λαού που το 1974, με το ζόρι καταδέχτηκε να σε βάλει στη Βουλή, τελευταίο σε ψήφους. Του ίδιου λαού, που τώρα δεν ντρέπεται να στέλνει στη Βουλή τους θαυμαστές της Χούντας.

Δε σου κάνει εντύπωση, το ξέρω. Μας είχες προειδοποιήσει άλλωστε, σε ανύποπτο χρόνο. Είχες πει:

«Μη δίνετε προσοχή σε όποιον σας υπόσχεται θαύματα, μη δίνετε προσοχή σε όποιον αναλαμβάνει να αλλάζει τα πράγματα ώσπου να πεις τρία σαν μάγος. Οι μάγοι δεν υπάρχουν. Τα θαύματα δεν υπάρχουν. Οι αρχηγοί σας κοροϊδεύουν, ηλίθιοι, που είστε συνηθισμένοι να σας σέρνουν όλοι από τη μύτη, να υποκύπτετε. Αυτή η επίφαση της δημοκρατίας μπορεί να σβήσει με ένα φύσημα αν ακολουθήσετε τις φλυαρίες των ψευτοεπαναστατών!»

Κι όλα έγιναν ακριβώς όπως τα είπες, Αλέκο. Και, ακόμα χειρότερα, ο λαός περιμένει και πάλι έναν αρχηγό, ένα μεσσία για να κάνει αυτά που ο λαός δειλιάζει να διεκδικήσει. Κάποιον που ίσως ξορκίσει τη συλλογική ενοχή για το ότι σαράντα χρόνια μετά, οι Έλληνες παραμένουν μουδιασμένοι, ακριβώς όπως την πρώτη μέρα μετά το πραξικόπημα.

Σαράντα χρόνια μετά, ήρωα Αλέκο, δεν είσαι εσύ απών. Απών, όπως και τότε, είναι ο ελληνικός λαός.

«Ας την κρατήσουμε σφιχτά τη λίγη αυτή ελευθερία που μας χαρίστηκε με το αίμα της Κύπρου. Χαρισμένη, ναι, και η χαρισμένη ελευθερία δίνει πάντοτε πικρούς καρπούς.»

Αυτούς τους πικρούς καρπούς γευόμαστε σήμερα, Αλέκο.

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Βαριές σκιές...

Αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό προκαλεί η υπόθεση Siemens.

Πολιτική θύελλα προκαλούν οι αποκαλύψεις στην υπόθεση Siemens, εν μέσω της συνεχιζόμενης δικαστικής έρευνας η οποία, όπως λένε οι πληροφορίες, «ανοίγει σαν βεντάλια, αντί να κλείνει» και από την οποία κινδυνεύει, όπως κάποιοι πιστεύουν, να βγει τραυματισμένο ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

Στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί προβληματισμός μετά τις αποκαλύψεις και την ίδια ώρα προχωρά η εσωτερική έρευνα για την υπόθεση. Με απόφαση του Γ.Παπανδρέου ανεστάλη η κομματική ιδιότητα του πρώην υπουργού Τάσου Μαντέλη και του πρώην βουλευτή Θόδωρου Τσουκάτου.

Ο κ. Σπύρος Αυγερινός, ο οποίος την επίμαχη εποχή εκτελούσε χρέη διευθυντή και ταμία του ΠΑΣΟΚ, είχε την Παρασκευή συνάντηση με στενό συνεργάτη του κ. Παπανδρέου και, κατόπιν, με δημόσιες δηλώσεις του επανάλαβε ότι δεν έχουν έρθει χρήματα στο κόμμα και όσα έχουν έρθει, έχουν έρθει με νόμιμο τρόπο.(XA..XA..XA)

Την ίδια στιγμή υπάρχει έντονη φημολογία για χιονοστιβάδα αποκαλύψεων, με εμπλοκή και άλλων πολιτικών προσώπων, καθώς και για «πολύχρωμη» πολιτικά ιστορία.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ «δείχνει» ο Θ.Τσουκάτος για χρήματα από τη Siemens

Ραγδαίες εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της Siemens, καθώς λίγο μετά την ανακοίνωση της Χαριλάου Τρικούπη ότι θα αναστέλλεται η κομματική ιδιότητα όσων εμπλέκονται στην υπόθεση, ο κ. Θόδωρος Τσουκάτος, με ανακοίνωσή του, «δείχνει» τα κομματικά ταμεία, εν όψει των ευρωεκλογών του 1999, και αναφέρει ότι ο ίδιος δεν είχε κανένα προσωπικό όφελος.

Ο κ. Τσουκάτος αναφέρει ότι εκ της θέσεώς του είχε ενεργό ανάμειξη στην προεκλογική καμπάνια. Στο πλαίσιο αυτό δέχθηκε επίσκεψη από τον τότε διευθυντή της Siemens-Ελλάς Μ.Χριστοφοράκο, o οποίος του ζήτησε λογαριασμό για να συνεισφέρει στην καμπάνια του κόμματος.

Ο κ. Τσουκάτος προσθέτει ότι γνωστό του πρόσωπο, χωρίς δικό του όφελος, ανέλαβε να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ και τα χρήματα -χωρίς άλλη ανάμειξη του κ. Τσουκάτου, όπως αναφέρει- παρελήφθησαν από τους αρμόδιους του Τομέα Οικονομικών και «εισήλθαν στο ακέραιο στο Ταμείο του Κινήματος». To ποσό ανερχόταν στο ένα εκατ. γερμανικά μάρκα, δηλαδή 420.000 ευρώ.

«Δεν είχε ποτέ καμία προσωπική ανάμειξη ή άλλη αθέμιτη συμμετοχή» προσθέτει ο κ. Τσουκάτος και προειδοποιεί ότι «για κάθε εμπλοκή του ονόματός μου, που θα με εμφάνιζε να έχω προσποριστεί οποιοδήποτε όφελος, θα ασκήσω τα νόμιμα δικαιώματά μου».

Της ανακοίνωσης του κ. Τσουκάτου ακολούθησε δήλωση του κ. Σπύρου Αυγερινού, τότε οικονομικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος είπε ότι «αποκλείεται να έχει μπει στο ΠΑΣΟΚ τέτοιο ποσό συγκεντρωτικά και μάλιστα να προέρχεται από εταιρεία, επιταγή ή τραπεζικό λογαριασμό».

Ο κ. Αυγερινός είπε ότι όλες οι συναλλαγές του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιούνταν με κουπόνια, δηλαδή με μετρητά, ενώ απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο «να έχει μπει έστω και μία δραχμή στο ΠΑΣΟΚ και να μη το γνώριζε». Επίσης είπε ότι τις προεκλογικές περιόδους τα ποσά που εισέρχονται στα ταμεία ενός κόμματος είναι, αθροιστικά, περισσότερα από 420.000 ευρώ.

Λίγο νωρίτερα, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε ανακοινώσει την απόφαση του Κινήματος να αναστέλλει την ιδιότητα τους μέλους «σε όσους έχουν σοβαρή εμπλοκή στην υπόθεση της Siemens».

Οι πληροφορίες ανέφεραν ότι η απόφαση της Χαριλάου Τρικούπη θα εφαρμοζόταν σε δύο πρόσωπα, εκ των οποίων το ένα ήταν ο Θ.Τσουκάτος.

Το δεύτερο εκ των προσώπων αυτών, ο πρώην υπουργός Τ.Μαντέλης, είχε απαντήσει με έντονο τρόπο από την Τετάρτη σε δημοσιεύματα που τον «φωτογράφιζαν» ως εμπλεκόμενο στην υπόθεση.

«Είναι εξοργιστικώς ψευδή και βαρύτατα συκοφαντικά τα δημοσιεύματα του Τύπου που με εμφανίζουν πως δήθεν εισέπραξα εκατομμύρια μάρκα από τη Siemens. Ζητώ όλα τα στοιχεία που υπάρχουν, να δοθούν στη Δικαιοσύνη, για να πράξει το καθήκον της και να αποκατασταθεί η αλήθεια» σημείωνε σε ανακοίνωσή του ο κ. Μαντέλης.


Σχόλιο: Χρόνο με το χρόνο αποδυκνύεται ότι το Σκάνδαλο Κόσκωτα ήταν ένα τίποτα μπροστά σε αυτά που έχουν δει τα μάτια μας τα τελευταία 20 χρόνια. Όμως το θέμα είναι εμείς σαν πολίτες τι τελικά κάνουμε μπροστά σε όλα αυτά;

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠΕ (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ) &

ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ

Επικοινωνία : τηλ : 210-5537308-9 -10. fax: 5537220. Κιν. 6977180196 -6944306700

Email: epitropiagona@gmail.com

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 16/6/2008

Ανήμερα του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος 3 Υπουργοί της Κυβέρνησης οι κ.κ Σουφλιάς, Φώλιας και Βουλγαράκης, αγνοώντας τις αντιδράσεις των πολιτών και των αυτοδιοικητικών φορέων του Θριάσιου, χωρίς την παραμικρή διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, εξέδωσαν την πρώτη άδεια για το σχέδιο γιγάντωσης και εδαφικής επέκτασης του Διυλιστηρίου της ΠΕΤΡΟΛΑ στην Ελευσίνα .

Η δυσμενής για το περιβάλλον και την ασφάλεια του Θριάσιου πράξη των 3 Υπουργών αποτελεί θρυαλλίδα για την εξέγερση του λαού του Θριάσιου . Ήδη:

· Ο Δήμος Ελευσίνας σε συνεργασία με την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ διοργανώνουν Ολονύχτια Πολιτιστική Διαμαρτυρία έξω από το Διυλιστήριο της ΠΕΤΡΟΛΑ για το Σάββατο 28 Ιουνίου. Εκτός από τους κοινωνικούς φορείς του Θριάσιου στην εκδήλωση συμμετέχουν: η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δυτ. Αττικής , οι Δήμοι Ασπροπύργου, Μάνδρας , Μαγούλας , Μεγάρων , Νέας Περάμου , Ζεφυρίου και ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτ. Αθήνας (ΑΣΔΑ) .

· Στην αυριανή του συνεδρίαση ( ώρα 8.30μμ) το Δημοτικό Συμβούλιο Ελευσίνας θα αποφασίσει την υποβολή Αιτήσεων Ακυρώσεως και Αναστολής στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της Κοινής Υπουργικής Απόφασης . Το ίδιο αναμένεται να πράξουν και τα Συμβούλια όλων των Δήμων του Θριάσιου καθώς και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δυτ. Αττικής

Τα καταστροφικά αυτά σχέδια είναι παράνομα και παράλογα . Αντιστρατεύονται τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης του κορεσμένου βιομηχανικά και περιβαλλοντικά Θριάσιου. Εκθέτουν σε μεγαλύτερους κίνδυνους την ασφάλεια των οικισμών. Η ασφυκτική γειτνίαση των νέων μονάδων με την εγκατάσταση της ΠΥΡΚΑΛ γίνεται πλέον θανάσιμη. Οδηγεί στο σταδιακό κλείσιμο της μη ρυπογόνου ΠΥΡΚΑΛ και στο πέταγμα στο δρόμο των εκατοντάδων εργαζομένων της .

Δυστυχώς απεδείχθη απατηλή η δημόσια συγνώμη του Πρωθυπουργού στις 16/3/2003 ενώπιον του λαού της Ελευσίνας :«Ζητώ συγγνώμη από τους κατοίκους της Ελευσίνας που πληρώνουν την βιομηχανική ανάπτυξη και δεσμεύομαι να αποδείξω έμπρακτα την ανάληψη της ευθύνης που βαραίνει την πολιτεία» !

Η Κυβέρνηση έσπειρε για πολλοστή φορά ανέμους θανάτου στο Θριάσιο . Τώρα ήρθε η ώρα να θερίσει τις θύελλες της εξέγερσης της κοινωνίας μας .. Όλη, πλέον, η ευθύνη δική της !

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ