Kαι μια συμβουλή για να μην κάνουμε πάλι τα ίδια λάθη

Η «Πολιτική» βγαίνει από το «πολίτης», όχι από το «πολιτικός»

Ως εδώ οι καναπέδες! Ως εδώ όσα γίνονται «για μένα, χωρίς εμένα». Ως εδώ η μη τέλεση του καθήκοντός μου. MEA CULPA! Η κοινωνία και η πολιτική είναι εικόνα μου και μου μοιάζουν. Η ευθύνη είναι δική μου. Κανένα ψέμα, κανενός πολιτικού δε με παραπλάνησε. Εγώ παρέβλεψα ότι η πολιτική είναι δική μου υπόθεση. Ότι βγαίνει από το «πολίτης», όχι από το «πολιτικός». Τώρα επέστρεψα, ξαναγίνομαι πολίτης, αναπολιτεύομαι…

Αναπολίτευση τώρα…

…σημαίνει τέρμα τα ψέματα. Τώρα κοιτάμε την αλήθεια κατάματα. Αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες αλλά και καταλογίζουμε ευθύνες σε αυτούς στους οποίους τις αναθέσαμε. «Δημοκρατία» είναι μία απλή, απλούστατη όσο και σύνθετη, πανέμορφη ελληνική λέξη. Μιλάει μόνη της. «Δημοκρατία» είναι όλα τα παραπάνω, μα και όλα τα παρακάτω…

Η Δημοκρατία είναι πατριωτισμός

Μόνο που ετούτος ο πατριωτισμός δεν προσδιορίζεται από κανέναν εξωτερικό εχθρό. Προσδιορίζεται από τον «εσωτερικό». Αυτόν που φοράει τα ρούχα μας και χρησιμοποιεί το μυαλό μας. Ε, λοιπόν ναι, ο εχθρός ήταν ο εαυτός μας. Γιατί το Σύνταγμα ήταν εκεί και μιλούσε: «Η τήρησις του Συντάγματος επαφίεται εις τον πατριωτισμόν των Ελλήνων…1-1-4». «Σύνταγμα» δε σημαίνει πλατεία, σημαίνει Δημοκρατία. Κι αν «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» είναι γιατί οι πατριώτες πιάστηκαν στον ύπνο. Στον ύπνο που τους βρήκε πάνω στον καναπέ, απέναντι απ’ το Home Cinema.

Ο ευδαιμονισμός σκοτώνει τον πατριωτισμό…

Από αρχαιοτάτων χρόνων και μέχρι σήμερα. Διαβάστε την Ιστορία ανάποδα: Από το τέλος προς την αρχή. Διαβάστε το Σύνταγμα ανάποδα: Από το άρθρο 120 (1-2-0). Το «τήρησις» έγινε «τήρηση», το «εις τον» έγινε «στον» και από τον πατριωτισμό ίσως και να μην έφυγε μόνο το τελικό «ν». Όμως η γλώσσα είναι η ίδια, το νόημα είναι το ίδιο και η πολιτική (εξαιτίας μας) παραμένει…η ίδια.

Ο Ανένδοτος αγώνας…

..προϋποθέτει ανένδοτους πολίτες. Αυτοί αποτελούν τη μόνη επαναστατική μάζα ικανή για «εποικοδομητικές ανατροπές». Η Δημοκρατία έχει ανάγκη από καθαρά μάτια και καθαρά χέρια. Η Δημοκρατία θέλει αντάρτικο. Θεσμικό αντάρτικο. Ο φρυγικός σκούφος φοριέται σε «καθαρά» κεφάλια. Ο φρυγικός σκούφος περιέχει σκέψη και η σκέψη είναι πρόλογος της πράξης. Ο φρυγικός σκούφος περιέχει ιδεολογία και Δημοκρατία σημαίνει ιδεολογία…

Ιδεολογία μου είναι η Δικαιοσύνη!

Και για την ιδεολογία μου θα βγω στο αντάρτικο. Σημαία μου θα είναι «ένα γαλανόλευκο 1-2-0». Θα περπατήσω στα χνάρια του Αλέκου και θα κάνω πολιτική όπως αυτός: Θα βάζω βόμβες! Ποιος Αλέκος; Ποιες βόμβες; Ο ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ ΖΕΙ! Αφού ζω και αισθάνομαι, ελπίζω, συγκινούμαι, θυμάμαι, ονειρεύομαι… Αφού αγωνίζομαι…Ο Αλέκος είναι πάλι εδώ!

Η βόμβα είναι η αλήθεια

Όποιος αποφάσισε ότι η πολιτική είναι γεμάτη ψέματα, έχει λόγους να φοβάται. Θα τη γεμίσουμε αλήθειες. Θα κάνουμε πολιτική λέγοντας την αλήθεια. Επιδιώκουμε αλυσιδωτές εκρήξεις αλήθειας σε όλα τα μέτωπα της πολιτικής. Κανένα ψέμα δε θα στέκει πια όρθιο αφ’ ότου θα ασχοληθούμε μαζί του. Δημοκρατία σημαίνει αλήθεια.

…μα δες εκείνο το λουλούδι, μαραίνεται σου λέω. Να το ποτίσεις!

Δημοκρατία σημαίνει ποίηση. Πολιτική σημαίνει ρομαντισμός. Γιατί εάν σημαίνει συμφέρον, εάν σημαίνει ιδιοτέλεια, εάν στερήσεις την πολιτική από το ρομαντισμό, τότε πολιτική σημαίνει «μπάζες», γερές μπάζες.

Πρόοδος σημαίνει…

…να κατανοείς τη διαφορά και να προχωράς. Να μην τρως κουτόχορτο ούτε από το χέρι της μάνας σου. Να παντρεύεις το λογισμό με το όνειρο. Να αμφισβητείς τον εαυτό σου τον ίδιο, προκειμένου να έχεις πάντα καλή σχέση με τον καθρέφτη σου. Να τιμάς τον εαυτό σου γιατί μόνο τότε θα μάθεις να τιμάς τους άλλους και θα αποκτά νόημα η αλληλεγγύη μαζί τους. Να ξέρεις ότι η ζωή πάει μπροστά από την πολιτική, ότι κάνουμε πολιτική για να ζούμε και ότι δεν ζούμε για να κάνουμε πολιτική. Ότι στη Δημοκρατία κανείς δεν είναι μόνιμος. Ότι πρέπει νά ’χεις πάντα έτοιμη μια βαλίτσα γεμάτη (ρούχα) ανά πάσα στιγμή για την αναχώρηση.

Πρόοδος σημαίνει…

…να κάνεις πολιτική με τον ίδιο τρόπο που κάνει έρωτα ο βράχος με το κύμα.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ σημαίνει…

Προσφορά

(γιατί στην πολιτική, όπως και στη ζωή, όποιος αγαπά προσφέρει)

Συμμετοχή

(γιατί οι δημοκράτες, την αγάπη τους τη δείχνουνε με πράξεις)

Σημαίνει ακόμη…

Να δημιουργείς νέες λέξεις και να αποκτήσεις μία νέα, κακή σχέση με τον καναπέ σου, προκειμένου να εκφράσεις μία νέα πραγματικότητα

(Αναπολίτευση)

Να είσαι πατριώτης

(Και αριθμομνήμων…1-1-4, 1-2-0)

Να είσαι ανένδοτος

(Όπως το άσπρο είναι άσπρο, το μαύρο είναι μαύρο αλλά και το γκρίζο είναι γκρίζο)

Να είσαι ιδεολόγος

(Κι ας είναι αυτή η λέξη το συντομότερο πολιτικό ανέκδοτο)

Να σε λένε Αλέκο

(Δηλαδή να είσαι και να επιδιώκεις να παραμείνεις, ένας απλός κοινός πολίτης, ένας απλός κοινός βομβιστής)

Να στέκεσαι στο Κέντρο των πραγμάτων

(Γιατί αυτό είναι το κοντινότερο σημείο στην αλήθεια)

Παναγούλης:

Μην αφήνετε τον εαυτό σας να παρασύρεται από τα δόγματα, τις στολές, τις δοξασίες, μην αφήνετε τον εαυτό σας να εξαπατάται από αυτόν που σας κυβερνά, από αυτόν που σας υπόσχεται, από αυτόν που σας φοβίζει, από αυτόν που θέλει να αντικαταστήσει έναν αφέντη μ’ έναν καινούργιο αφέντη, μην είστε κοπάδι, για το Θεό, μην καλύπτεστε πίσω από τα φταιξίματα των άλλων, να αγωνίζεστε, να σκέφτεστε με το μυαλό σας, να θυμάστε ότι ο καθένας είναι κάποιος, ένα πολύτιμο, υπεύθυνο άτομο, δημιουργός του εαυτού του, να το υπερασπίζεστε το εγώ σας, πυρήνα κάθε ελευθερίας, η ελευθερία είναι καθήκον, περισσότερο από δικαίωμα είναι καθήκον.

Ξέρεις κανέναν τρόπο να κάνει κανείς πολιτική χωρίς να μπει στην πολιτική των πολιτικών; Εγώ θέλω να κάνω πολιτική. Η πολιτική για εμένα είναι ένα καθήκον, είναι ένα μέσο για αγώνα. Σε τί ωφελεί να αγωνίζεσαι για την ελευθερία αν όταν υπάρχει λίγη ελευθερία δεν τη χρησιμοποιήσεις για να κάνεις πολιτική; Επιχείρησα να σκοτώσω έναν άνθρωπο για να μπορούμε να κάνουμε πολιτική, έσπειρα πόνο για να μπορούμε να κάνουμε πολιτική, πήγα στη φυλακή και στην εξορία για να μπορούμε να κάνουμε πολιτική: θα έπρεπε ίσως τώρα να αποτραβηχτώ στην ιδιωτική μου ζωή; .

Η επανάσταση δεν υπαγορεύεται. Υπάρχει μία και μόνο δυνατή επανάσταση κι είναι εκείνη που κάνουμε μόνοι μας, εκείνη που ωριμάζει στο κάθε άτομο, που αναπτύσσεται μέσα του αργά, με υπομονή, με ανυποταξία! Η επανάσταση είναι υπομονή, είναι ανυποταξία, δεν είναι βιασύνη, δεν είναι χάος, δεν είναι αυτό που σας διηγούνται οι δημαγωγοί με τη μαγική ράβδο. Μη δίνετε προσοχή σε όποιον σας υπόσχεται θαύματα, μη δίνετε προσοχή σε όποιον αναλαμβάνει να αλλάζει τα πράγματα ώσπου να πεις τρία σαν μάγος. Οι μάγοι δεν υπάρχουν. Τα θαύματα δεν υπάρχουν. Οι αρχηγοί σας κοροϊδεύουν, ηλίθιοι, που είστε συνηθισμένοι να σας σέρνουν όλοι από τη μύτη, να υποκύπτετε. Αυτή η επίφαση της δημοκρατίας μπορεί να σβήσει με ένα φύσημα αν ακολουθήσετε τις φλυαρίες των ψευτοεπαναστατών! Ας την κρατήσουμε σφιχτά τη λίγη αυτή ελευθερία που μας χαρίστηκε με το αίμα της Κύπρου. Χαρισμένη, ναι, και η χαρισμένη ελευθερία δίνει πάντοτε πικρούς καρπούς.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΜΑΣ ΛΕΣ...

Ήρθε λοιπόν η ώρα που όλοι, οι τουλάχιστον οι περισσότεροι, περιμέναμε...Η ώρα των εκλογών όπου η πλειοψηφία του λαού "ανεπηρέαστα" θα οδηγηθεί στις κάλπες για να αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός που θα τον καθοδηγήσει και θα τον οδηγήσει στην καταστροφή...Ούπς με συγχωρείται στην ανάπτυξη και την ευημερία ...Ναι αυτό ήθελα να πω μην με παρεξηγείτε...
Επί της ουσίας...
Δυστυχώς οι εκλογές έτσι όπως γίνονται στην ουσία δεν εκφράζουν τίποτε άλλο εκτός από αυτό που λέει ένα τραγούδι "Στο ίδιο έργο θεατές...". Το οποίο κατά την γνώμη μου είναι κατάντια... Κατάντια γιατί για να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε εκλογές, να μπορούμε να μιλάμε και να γράφουμε (όπως ο υποφαινόμενος) κάπως ελεύθερα , κάποιοι άλλοι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι έδωσαν τη ζωή τους ή θυσίασαν τα καλύτερα τους χρόνια...
Κατάντια λοιπόν είναι, διότι στο επί της ουσίας δηλαδή επί του ιδεολογικού δεν θα ακούσουμε τίποτα και αν ακούσουμε αυτό αμέσως θα θαφτεί κάτω από τον αποκρουστικό βόμβο των τηλεμηνυμάτων και της σκανδαλολογίας...
Ίσως για αυτό να φταίει το ίδιο το πολιτικό σύστημα...Δεν ξέρω αλλά κάνω μια υπόθεση...
Ο υποφαινόμενος και θα πάει να ψηφίσει και ενδεχομένως να βοηθήσει και κανένα φίλο του, αν τελικά κάποιος από αυτούς αποφασίσει να ασχοληθεί...
Μέσα από τις σελίδες της διαδικτυακής μας παρέας στο μήνα αυτό θα παρουσιάσουμε τις θέσεις και τις απόψεις των συγγενών κομμάτων, με την ελπίδα ότι στο τέλος δεν θα μείνει κανείς παραπονούμενος...

O Μύθος του Α. ή Όταν κάποιοι τρώγανε ξύλο στις φυλακές αυτός το έπαιζε γκεβάρα μέσα απο το παλάτι......

Σαν χθες 16 Αυγούστου πριν από 33 χρόνια επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από εφτά σχεδόν χρόνια «αυτοεξορίας» ένας από τους ανθρώπους που με το δικό τους χαρακτηριστικό τρόπο έγραψαν την δική τους ιστορία σε αυτό τον τόπο… Για άλλους αρνητική και για κάποιους άλλους θετική…

Επειδή δυστυχώς σε αυτή τη χώρα εύκολα μυθοποιούμε κάποια πρόσωπα, καλό θα ήταν να μαθαίνουμε τον ρόλο αυτών των προσώπων σε στιγμές κρίσιμες, που ο τόπος μας βρισκόταν πολύ κοντά σε νέες τραγωδίες . Στη συγκεκριμένη περίπτωση δυστυχώς η τραγωδία δεν άργησε να έρθει …Τριάντα-τρία χρόνια μετά βιώνουμε αυτή την τραγωδία και ίσως αν το πρόσωπο αυτό είχε μια άλλη στάση από αυτήν που κράτησε σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια , ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά και η επάνοδος της Δημοκρατίας να μην συνοδευόταν με την τραγωδία της Κύπρου μας…….

Ίσως κάποιοι να μην έχουν καταλάβει το πρόσωπο για το οποίο μιλάμε …Θα προτιμούσα, και μάλλον αυτό θα κάνω ,να σας αφήσω να καταλάβετε ποιο είναι ,μέσα από ένα γράμμα που έφτασε από την Ρώμη στις Φυλακές της Κέρκυρας τον Ιούνιο του 1970…..

Σας αφήνω λοιπόν και ελπίζω μετά από αυτό να έχω καταφέρει, έστω σε κάποιο βαθμό, να καταρρεύσει ο μύθος του προσώπου αυτου……

"

Ρώμη 27-6-1970

Αγαπητέ ……

‘Έλαβα το από 25-5-70 γράμμα σου, δεν σου απάντησα αμέσως γιατί έλειπα από τη Ρώμη 1 μήνα , ήμουν στην Αμερική, και έτσι όταν γύρισα βρήκα το γράμμα σου που με γέμισε χαρά αλλά και ταυτόχρονα λύπη…

Λύπη γιατί δεν ελήφθη καθόλου υπ’ όψιν η επιστολή που είχα στείλει στο Νίκο και του ανέφερα το θέμα Ανδρέας. ( θέλω όμως να κάνεις γνωστό στα παιδιά της Ε.Α (Ελληνικής Αντίστασης) ότι παρ’ όλα αυτά δεν άλλαξε τίποτε μέσα μας)…

Σας επαναλαμβάνω τα εξής προτού σας γράψω τα γενικά ..

1) Η κατάσταση είναι δραματική – Η Χούντα θα μείνει πολλά χρόνια (εάν συνεχίσουμε όπως μέχρι σήμερα)

2) Σε αυτό φταίει 100% ο Ανδρέας που εμποδίζει τον αγώνα , κάνει μόνο προσωπική πολιτική και επιδείξει και αδιαφορεί αν θα ελευθερωθεί η Ελλάδα. Θέλει να εξοντώσει κάθε τίμιο αγωνιστή και περιβάλλεται μόνο από κόλακες και ύποπτα υποκείμενα …….

3) Ό ρόλος του είναι διαλυτικός – Θέλει να μείνει μόνος και να μονοπωλήσει τον αγώνα – Χαλάλι του αν τουλάχιστον έκανε σωστό αγώνα, αλλά το μόνο που κάνει είναι διάλυση.

4) Όσες προσπάθειες κάναμε να μαζέψουμε χρήματα για τους αγωνιστές της Ε.Α σαμποταριστήκανε και ο ίδιος δεν έδωσε δε κάρα , ακόμα και όταν έγινε η δίκη σας δεν μας έδωσε για να στείλουμε Δικηγόρο

5) Κάθε εξουσιοδότηση που έπαιρνε από εσάς στις φυλακές τη χρησιμοποιεί όχι για το καλό του αγώνα άλλα για να ενισχύσει το πολιτικό του γραφείο.

6) Εάν θέλετε στείλετε γράμμα που να λέτε ότι δεν αναγνωρίζεται κανένα για αρχηγό και καμιά συμφωνία αν δεν συμφωνεί με αυτούς και εκπρόσωπος της Ε.Α . Θα πρέπει να υποδείξετε έναν ή εάν θέλετε να προτείνετε εσείς κάποιον από μέσα και αυτός να βγει έξω…

Αυτό σας το ζητώ για τον εξής λόγο, μετά την έξοδο του Θεοδωράκη στο εξωτερικό προσπαθούν το ΠΑΚ (ανύπαρκτο στην Ελλάδα) το ΠΑΜ , το οποίο όμως μέχρι στιγμής αν και έχει θυσιάσει δεκάδες αγωνιστές για παθητική αντίσταση μόνον δεν φαίνεται ότι έχει διάθεση για δυναμική αντίσταση και η Δ.Α να ανανεώσουν τις απατηλές συμφωνίες που είχαν κάνει εδώ και 2 χρόνια περίπου, χωρίς τελικά να καρποφορήσουν , και οι συμφωνίες αυτές έκαναν μεγάλο κακό στον αγώνα , γιατί όλες οι άλλες οργανώσεις δεν μπορούσαν να μαζέψουν χρήματα, γιατί οι 3 οργανώσεις κάτω από την κάλπικη συμφωνία έριχναν και ρίχνουν λάσπη σε κάθε δυναμική ενέργεια άλλης οργάνωσης π.χ. «Ε.Α» . Από της 13 Αυγούστου έως τη δίκη σας το τι ελέχθη δεν μπορείτε να φαντασθείτε , μετά όμως το βούλωσαν όλοι τους, το έκαναν αυτό γιατί ενώ αυτοί μάζευαν λεφτά και μαζεύουν δεν έχουν κατορθώσει να κάνουν κάτι θετικό ( εκτός από την Δ.Α). Λοιπόν τώρα προσπαθούν εκ νέου να κάνουν ένα συντονιστικό γραφείο και να μονοπωλούν αυτοί των «αγώνα» , και με αυτόν τον τρόπο θα παρουσιασθεί ο Ανδρέας με τις υπογραφές των αγνών μαχητών της Ε.Α που όταν του εζητήθη να βοηθήσει αρνήθηκε , καθώς και με υπογραφές άλλων αγωνιστών της Ενώσεως Κέντρου που βρίσκονται για αντιστασιακή δράση στις Φυλακές και χωρίς να έχει βοηθήσει κανέναν θα κάνει τον Αρχηγό και θα συνεχίζει να μαζεύει χρήματα που θα χρησιμεύουν για ταξίδια και πολυτελή ξενοδοχεία στην Ευρώπη.

Και αυτός από τον Καναδά όπου αγόρασε σπίτι ­76000- Δολάρια με πισίνα θα κάνει τον Γκουεβάρα !! Όλα αυτά σας τα γράφω γιατί θεωρώ ότι πρέπει να τα γνωρίζετε. 3000 δολάρια που του είχε ζητήσει ο Αλέκος δεν τα έδωσε, 500 που του ζήτησα εγώ για να στείλω Δικηγόρους στη δίκη σας δεν τα έδωσε, -76000- Δολάρια τα έδωσε για να αγοράσει πολυτελές παλάτι στο Καναδά , ας τα λάβετε λοιπόν υπ΄ όψιν όλα αυτά .

Σας επαναλαμβάνω η κατάσταση είναι δραματική για τη χώρα μας , η μόνη λύση για να ελευθερωθούμε είναι η Αντίσταση αυτό το πίστευα ανέκαθεν, και τώρα το διαπίστωσα κατά την μηνιαία παραμονή μου στην Αμερική, επισκέφθηκα πολλά γραφεία Γερουσιαστών και Βουλευτών στην Ουάσινγκτον. Εκτός από το θέμα του Αλέκου ( που η κατάσταση του ήταν πολύ σοβαρή και γλίτωσε εκ θαύματος, είχε βαριάς μορφής πνευμονία, η οποία είχε αρχίσει να προχωρεί σε φυματίωση, τελικά κατόρθωσα να επιτρέψουν στον Δ.Ε.Σ να τον επισκεφθεί, τώρα αφήνουν και την μητέρα μου, τον έχουν πάντα σε απομόνωση σε ένα ειδικό κελί που έχουν φτιάξει) μου δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία να διαπιστώσω ότι με κανένα τρόπο οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να δώσουν πολιτική λύση στη χώρα μας. Η μόνη λύση για μας που μένει είναι Αντίσταση…

………Για το ζήτημα του Ανδρέα αν αναγνωρίζεται σαν αρχηγός της Ε.Κ είναι το εξής ότι κανένας στο εξωτερικό δεν έφερε αντιρρήσεις, πάντως από ότι γνωρίζω αρκετοί βουλευτές στην Ελλάδα είναι δυσαρεστημένοι μαζί του, όπως φαίνεται ούτε με τον Μυλωνά δεν του πάει καλά ( Ο Μυλωνάς είναι τώρα από τους εκπροσώπους της Δ.Α).

Την κάρτα σου τα Χριστούγεννα την έλαβα, είχε στείλει μια παρόμοια και ο Φοίβος στον κουνιάδο του και εμείς έξω την ανατυπώσαμε και την στείλαμε σε διάφορες οργανώσεις και εφημερίδες, επίσης σε ευχαριστώ για τα πολύτιμα γραμματόσημα.

Αυτά είναι περίπου τα νέα, θα περιμένω σύντομα δικά σας νέα, εγώ με κάθε ευκαιρία που θα βρίσκω θα σας στέλνω νέα.

Έχετε πολλούς χαιρετισμούς από τους φίλους….

Σας φιλώ

Υ.Γ. Εάν μπορέσετε να βγάλετε γράμμα έως της 12 του Ιουλίου, θα μπορέσει να μου το φέρει έξω το πρόσωπο που σας έφερε αυτό το γράμμα…….

"

Η Κύπρος εάλω

Σαν σήμερα πριν τριάντα-τρία χρόνια ολοκληρωνόταν η τελευταία, μέχρι την επόμενη, τραγωδία αυτού του λαού που ζει σε αυτή τη χώρα που λέγεται Ελλάδα.

Μια τραγωδία. που ακόμα και σήμερα παραμένει χαραγμένη ,σαν να τη ζούμε τώρα, στη μνήμη μας. Τουλάχιστόν για αυτούς που για κάποιους σαν γραφικοί ακόμα φωνάζουμε ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ…Ίσως χαμηλόφωνα από ότι πριν από κάποια χρόνια, όμως η ορμή παραμένει και περιμένει την στιγμή που σαν ηφαιστειακή λάβα θα παρασύρει στο πέρασμα της τα προγραμμένα (για κάποιούς άλλα σίγουρα όχι για μας) της ιστορίας……

Τριάντα τρία χρόνια μετά και το έγκλημα συνεχίζεται …….

…..και πρέπει να αισιοδοξούμε. ‘Ένα έθνος, ένας λαός με τόσους αγώνες και θυσίες, έχει όλες τις προϋποθέσεις για να βγει από το σημερινό λήθαργο. Και τότε, όποτε και αν έλθει αυτή η στιγμή, θα έλθει και πάλι η ώρα της αυτοδιάθεσης του ελληνικού κυπριακού λαού και της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Αλλά τούτη τη φορά, σίγουρα, θα είναι στα στιβαρά χέρια του ελληνικού προλεταριάτου. Ίσαμε τότε ας επαγρυπνούμε. Γιατί πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα , ο κίνδυνος, να θρηνήσουμε κι’ άλλες χαμένες πατρίδες…..

Νίκος Ψυρούκης

Αφιερωμένο εξαιρετικά…..

Αφιερωμένο εξαιρετικά…..

Επειδή η ελληνική αριστερά υπήρξε πάντα πατριωτική και πάντα αντί-ιμπεριαλιστική ,θα ήθελα να αφιερώσω σε αυτούς που με την στάση τους νοθεύουν και σκυλεύουν πάνω στην ιστορική της μνήμη, ένα κομμάτι από την ομιλία του αρχικαπετάνιου του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) Άρη Βελουχίωτη.

Άραγε ο Άρης αν ζούσε τι θα έλεγε για όλους αυτούς ;

Τι θα έλεγε για τον «συνωστισμό» στο λιμάνι της Σμύρνης ;

Τι θα έλεγε για το ΝΑΙ τους στο σχέδιο ΑΝΑΝ;

Tι θα έλεγε για την κατοχή της Κύπρου που για αυτούς έγινε κυπριακό ζήτημα;

Τι θα έλεγε για ένα σωρό ζητήματα που με το γνωστό κοσμοπολιτισμό τους οι χαρτογιακάδες της δήθεν ανανέωσης θεωρούν σαν εθνικισμό και σαν μη «πολιτικά ορθό»;

Τουλάχιστον αυτός μας δίδαξε με την στάση του τι θα πρέπει για μας να σημαίνει πατρίδα και ποιοι είναι αυτοί που μια ζωή επιβουλεύονται την τύχη του λαού μας.

Τουλάχιστον αυτός μας δίδαξε ότι για να είμαστε διεθνιστές πρέπει πρώτα να είμαστε πρώτα πατριώτες.

Το κομμάτι αυτό το αφιερώνω εξαιρετικά στην παρέα του ανανεωτικού κοσμοπολιτισμού που μόνο στα λόγια διαφέρει από τις ίαινες του νεοφιλελευθερισμού .

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ

Γιατί αγωνίστηκα

Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της! Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ. σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.

Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πώς θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχότανε πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω να; αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς να ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέχετε. Θα; αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Η αθάνατη Ελληνική φυλή

Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε καί λέγεται Ελλάδα είτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό που επί 2 ½ χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει καί να θαυμάζεται από όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός ή άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μία λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός. Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε. Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια καί πολλοί «έξυπνοι», ανάμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η Ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε με άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την Αρχαία Ελληνική φυλή. Μα ό,τι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμιά αξία. Την Ελληνικότητά μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη. Αυτό κανείς δεν το θελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη Γαλλική Επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν για αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα χανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.

39 χρονια μετά

Εκτός από τους αγώνες, υπήρξε και ο Αλέκος...

Δακρύβρεχτες και πολλές οι αναφορές σήμερα στα ραδιόφωνα της χώρας για την επέτειο των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, ακόμη αρκετοί ανέφεραν και την παγκόσμια ημέρα των... αριστερόχειρων(!). Κανείς δεν θυμήθηκε ότι, σαν σήμερα, το 1968 ένας τρελός νέος προσπάθησε απόλυτα επαναστατικά να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία στη χώρα μας.

Ως νέος τυραννοκτόνος θέλησε να βάλει τέρμα στα «ιατρικά» πειράματα του δικτάτορα Παπαδόπουλου, που ασελγούσε στο κορμί της ανάπηρης Ελληνικής Δημοκρατίας... Αλλά ο Αλέκος δεν το έκανε για να τον θυμόμαστε εμείς σήμερα, απλά πίστευε ότι τα άρθρα του Συντάγματος δεν είναι κόμικ για να γελάμε ή να μην τα διαβάζουμε, έχουν ουσία... 114 τότε, 120 σήμερα...

Σε μια εποχή που η αδιαφορία και η έλλειψη προτύπων χαρακτηρίζουν τους νέους ανθρώπους, έχει η εντελώς σύγχρονη ιστορία μας, έναν Ήρωα τον Αλέκο Παναγούλη και αν φωτιστεί έστω και ελάχιστα η πορεία του, θα αποτελέσει μια ευχάριστη αλλά και πολύ σημαντική αλλαγή, με απρόσμενα αποτελέσματα ως προς την ευαισθητοποίηση και την συμμετοχικότητα.

Όσο και αν οι πιέσεις πολλαπλασιάζονται, όσό και αν κάποιοι μας θεωρούν γραφικούς για τον μοναχικό μας αγώνα, εμείς για το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε, σήμερα 39 χρόνια μετά, είναι ότι θα συνεχίσουμε αυτό τον ωραίο αγώνα.