Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Γιάννης Ρίτσος: 1η Μάη 1909 - 11 Νοέμβρη 1990


















1. Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,

αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,

αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,

αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο (...)

4. Το χέρι τους είναι κολλημένο στο ντουφέκι

το ντουφέκι είναι συνέχεια του χεριού τους

το χέρι τους είναι συνέχεια της ψυχής τους -

έχουν στα χείλια τους απάνου το θυμό και έχουνε

τον καημό βαθιά - βαθιά στα μάτια τους

σαν ένα αστέρι σε μια γούβα αλάτι.

5. Οταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο

όταν χαμογελάνε, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τα άγρια

γένια τους

όταν κοιμούνται, δώδεκα άστρα πέφτουν απ' τις άδειες τσέπες τους

όταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα

με σημαίες και με ταμπούρλα.

(«Ρωμιοσύνη»)

1 σχόλιο:

christinakloni είπε...

ΤΡΙΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ-
ΠΟΛΥ ΠΟΝΕΣΑΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ,
ΠΟΛΥ ΞΑΓΡΥΠΝΗΣΑΜΕ
ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΚΟΙΤΑΞΑΜΕ.
ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ.
-ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΙΜΑ.
ΤΡΙΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΕΜΝΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ
ΣΙΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ-
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΦΕΥΓΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ.